POSLANIEC STRACHU

Przypomniałam sobie moje imię - Mara. Ale, stojąc w tym upiornym miejscu, na przeciw poważnego młodego człowieka w czarnym płaszczu ze srebrnymi czaszkami na guzikach, nie mogłam sobie przypomnieć nic więcej. I wtedy zaczęła się gra…

Posłaniec dostrzega ciemność w młodych sercach. Widzi szkody, jakie wyrządzają na świecie. Gdy pozostają bezkarni, oferuje nikczemną grę. Jeśli wygrają, mogą odejść bez konsekwencji. Przegrana oznacza, że będą musieli przeciwstawić się ich największej fobii.

Co to ma wspólnego z Marą? Wkrótce sama się o tym przekona.