Wiele się może zdarzyć między ustami a brzegiem pucharu. Pomiędzy chęcią a spełnieniem, pomiędzy decyzją a jej urzeczywistnieniem rozciąga się obszar niewiadomego, które czasami rozwiewa złudzenia, a czasem daje nadzieję...
Banalna, zdawałoby się, historia małżeńska: egoistyczny i bezwzględny mąż, szlachetna i skromna żona, z woli ojca wyrwana z wiejskiego dworu i wrzucona pomiędzy warszawskie wyższe sfery przełomu wieków...
Lato leśnych ludzi, uważane za najwybitniejszą powieść Marii Rodziewiczówny, należy do kanonu polskiej literatury dziecięcej i młodzieżowej. Opowiada o trójce młodych przyjaciół – Rosomaku, Panterze i Żurawiu spędzających lato w głębokim lesie. Mieszkają w drewnianej chatce nad jeziorem,
Profesor Jarosław Marek Rymkiewicz nazwał "Lato leśnych ludzi" jednym z najwspanialszych hymnów ku chwale polskości. Dodajmy, że nie tylko polskości, ale i polskiej przyrody. Przesłanie powieści z 1920 roku także dzisiaj wydaje się aktualne. Kiedy padają drzewa, ludzie zostają sami.