HOMO NIEWIADOMO

Proza Grzegorza Musiała po konserwatywnym zwrocie, męskie opowieści Andrzeja Stasiuka, poplątane narracje Izabeli Filipiak, na nowo - i z ukosa - odczytane Lubiewo...Książki te pojawiają się dlatego, że stawką gry nie jest ukazanie pokrzywdzonych bądź pokrzywionych Odmieńców, lecz dopuszczenie do głosu literatury jako opowieści o samym procesie konstruowania tożsamości.(?) Powstała książka wybitna. Po jej przeczytaniu spierać się o problem tożsamości społecznej i polską literaturę będzie trudniej. I za to utrudnienie rozmowy należy się Błażejowi Warkockiemu najwyższe uznanie."
(Przemysław Czapliński)

"Autorowi przypada zasługa włączenia queer studies w struktury polskiej polonistyki, co dowodzi odwagi i rozważności. (?) Z uwagi na pokazowy przekrój przez polską kulturę lat 80. i 90.praca jest ważnym przyczynkiem do historii kultury polskiej. Ponadto, korzystając w szerokim zakresie z podstawowych teorii zachodnioeuropejskich i amerykańskich, autor daje przykład kompetentnej adaptacji zachodnich prac z zakresu teorii kultury. Sposobem prezentacji wybranych autorów i odwagą formułowania wyrazistych tez pobudza do przyszłych opracowań."
(German Ritz)