MOCZARY

Powieść oparta jest na motywach autobiograficznych. Jej bohaterami są mieszkańcy bieszczadzkiej wioski, z których każdy ma swoją niepowtarzalną historię. Ludzie ci w mieście byliby pewnie rozbitkami lub egzystowaliby w swoich małych, smutnych, anonimowych światach.
Kierzkowski nie tłumaczy sensu ich egzystencji we wsi Buczyniska, przywołuje tylko sytuacje i stany ducha bohaterów interpretację zostawiając czytelnikom. W "Moczarach" znajduje odzwierciedlenie sławna tołstojowska formuła, wedle której wystarczy opisać swoją wioskę by opisać cały świat.
Miłość, śmierć, cierpienie, rzadkie chwile uniesień i częste topienie smutków w alkoholu układają się w opowieść o szukaniu sensu w leniwie płynącej codzienności. Kierzkowski owego sensu nie nazywa, przywołuje tylko sytuacje znaczone większymi i mniejszymi dramatamii stany ducha bohaterów, interpretację zostawiając czytelnikom.