O CZYM MARZA WILKI

„Pierwszego człowieka zabiłem w środę 12 stycznia 1994 roku o siódmej czterdzieści pięć. Niczym meteoryt przekroczyłem barierę dźwięku; bezpowrotnie zniweczony, rozchybotany na ciele i duszy znalazłem się w jakimś innym świecie, z którego już nigdy nie miałem powrócić...”

Czy każdy może stać się terrorystą? Co sprawia, że zwyczajny chłopak staje się bezlitosnym mordercą zdolnym do mordowania dzieci, gotowym oddać życie, by wywrzeć zemstę na niewinnych ludziach? Na to pytanie, jakie dziś zadaje sobie cały cywilizowany świat, usiłuje dać odpowiedź autor Jaskółek z Kabulu i Kuzynki K..

Yasmina Khadra (w rzeczywistości Mohammed Moulessehoul), jeden z najgłośniejszych pisarzy francuskojęzycznych, opowiada o Nafie, chłopaku z biednej i zacnej rodziny algierskiej, który marzy o karierze aktora. Rólka w podrzędnym filmie to jednak zaledwie epizod jałowego życia. Posada kierowcy w bogatym domu wydaje się więc wygranym losem na loterii – przez chwilę. Szybko i boleśnie Nafa przekonuje się bowiem, gdzie jest jego prawdziwe miejsce – kogoś gorszego, kogoś, kto zawsze będzie nikim. Rozgoryczony, upokorzony, wplątany w ohydną zbrodnię staje się łatwym łupem dla indoktrynacji islamskich fundamentalistów...

Brak perspektyw, bieda, zawód, chęć odwetu, niespełnione ambicje i marzenia – czy to więc jedyne przyczyny zjawiska, które tak tragicznie wpisało się już w naszą rzeczywistość? Dla Khadry to zbyt proste wytłumaczenie. Czy można nauczyć się nienawiści? Czy można nauczyć się pogardy dla życia – swojego i cudzego? Czy można nauczyć się zabijania? I czy każdy z nas może nauczyć się zabijania? Na te straszne, głębokie pytania o kształtowanie duszy i umysłu terrorysty, autor nie daje jednoznacznej odpowiedzi, tak jak nie poddaje swojego bohatera ocenie moralnej. Nafa przeraża; to fanatyczny zabójca, dokonuje krwawych zamachów, popełnia najstraszliwsze zbrodnie, a jednak pozostaje dla nas człowiekiem. I może właśnie to jest w powieści Khadry najbardziej wstrząsające.