"A jakby tak, w trakcie rozmowy, zapisywać na przypadkowych karteluszkach mechanicznie jej treść, słowa, zdania, nastroje i klimaty? A w chwilach milczenia szkicować twarze, ręce, gesty i grymasy rozmówców? Odruchowo i bezwiednie? Spontanicznie? A na zakończenie karteluszki zmiąć, podrzeć i cisnąć do kosza na śmieci? Nikomu nie pokazać? Zapomnieć? Wymazać? Zniszczyć? Jak Bułgar rzeźbę? Czy można to nazwać literaturą? Najkrótszą książką świata?Można.
Szkoda?
Szkoda."
Maciej Malicki